«Η τριγωνική σχέση προμηθευτών νοσοκομείων, τραπεζών και ελληνικού δημοσίου είναι μια παλιά ιστορία ……………που από τις αρχές του 2010, ….. άρχισε να εκδηλώνει μια απρόβλεπτη παθογένεια……
Οι προμηθευτές………..παρέδιδαν τα υλικά στα νοσοκομεία, με βάση καταρτιζόμενες συμβάσεις πωλήσεως, υπό τους όρους του διεξαχθέντος διαγωνισμού. Το τίμημα, όμως δεν εισέπρατταν οι προμηθευτές αμέσως. Εκδίδονταν μόνον πιστωτικά τιμολόγια, τα οποία υπέγραφαν τα νοσοκομεία, και εξοφλούνταν είτε από τα ίδια μετά την λήψη της χρηματοδότησής τους από το ελληνικό δημόσιο, είτε ευθέως από το τελευταίο……… Επειδή, πάντως, μεταξύ παραγγελίας των υλικών, πώλησής τους στα νοσοκομεία και είσπραξης του τιμήματος παρήρχετο ικανός χρόνος πιστωτικής εκκρεμότητας σε βάρος των προμηθευτών, κατάφευγαν αυτοί σε επαναλαμβανόμενο τραπεζικό δανεισμό………εκχωρώντας-ενεχυράζοντας στις τράπεζες τις απαιτήσεις τους κατά των νοσοκομείων………., Με τον τρόπο αυτό, σωρεύονταν, σταδιακά, στις τράπεζες ανείσπρακτα τιμολόγια (απαιτήσεις) των προμηθευτών κατά διαφόρων δημόσιων νοσοκομείων για σειρά ετών, ενώ παράλληλα επιβαρύνονταν χρεωστικά οι πιστωτικοί λογαριασμοί των προμηθευτών από τα καταχωριζόμενα σ’ αυτούς αντίστοιχα δάνεια, πλέον τόκων και τόκων επί των τόκων (ανατοκισμών). Όμως, παρά την πρωτοφανή μακρά υπερημερία των δημόσιων νοσοκομείων και του υπόχρεου σε χρηματοδότησή τους Ελληνικού Δημοσίου για την πληρωμή των τιμολογιακών απαιτήσεων των προμηθευτών, οι τράπεζες δεν ενεργούσαν, κατά κανόνα, οτιδήποτε κατά των οφειλετών (νοσοκομείων και Ελληνικού Δημοσίου) προς αναγκαστική είσπραξη των εκχωρηθεισών απαιτήσεων, ως είχαν δικαίωμα ευθύ από το νόμο και τις συμβάσεις, αλλά και υποχρέωση, να πράξουν…. … Την 22.12.2010 κάποιες τράπεζες δέχθηκαν την «πληρωμή» (εξόφληση) των απαιτήσεων αυτών, που βρίσκονταν σε εκκρεμότητα από το 2007, με άτοκα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου………………..η ιστορία συνεχίστηκε με το επιβληθέν «κούρεμα» (PSI) των ληφθέντων αυτών ομολόγων και της αντικατάστασής τους με νέα, μειωμένης αξίας, με βάση το ν. 4050/23.2.2012 …………….Τούτο κάποιες τράπεζες, παρότι ομολογιούχοι οι ίδιες, αφού τα κουρεμένα και τα νέα ομόλογα ήταν στο όνομά τους, το επέρριψαν, ως ζημία, ουσιαστικά μεν στους προμηθευτές, τυπικά όμως (για να ωφεληθούν διπλά και από την λεγομένη ανακεφαλαιοποίηση) στον εαυτό τους……………………………………………………………………………..
Συμπερασματικά………… οι προμηθευτές των δημόσιων νοσοκομείων, σε κάθε περίπτωση, υφ’ οιανδήποτε, δηλαδή, ερμηνευτική εκδοχή των σχέσεων τους με τις τράπεζες, φαίνεται ότι έχουν απαλλαγεί από τις δανειακές τους έναντι αυτών υποχρεώσεις, έστω και μόνον από τον χρόνο της πρώτης αντικατάστασης των εκχωρημένων τιμολογιακών απαιτήσεων με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Οπωσδήποτε, η επελθούσα αδυναμία εκπλήρωσης των υποχρεώσεων τους από τα χορηγηθέντα τραπεζικά δάνεια οφείλεται σε υπαίτια συμπεριφορά των τραπεζών. Επομένως, απ’ αυτήν, τουλάχιστον, την προφανέστατη αιτία, η απαλλαγή των δανειοληπτών προμηθευτών πρέπει να θεωρείται, κατά τα γενικώς ισχύοντα, δεδομένη. Για τον ίδιο λόγο, οι τυχόν καταγγελίες των πιστωτικών τους συμβάσεων με τις τράπεζες ευχερώς προσβάλλονται ως καταχρηστικές και άκυρες (ΑΚ 281). Δεν αποκλείονται, ασφαλώς, κατά τις περιστάσεις, και οι περαιτέρω αξιώσεις των προμηθευτών προς αποζημίωσή τους από τις ζημιογόνες ενέργειες ή παραλείψεις των τραπεζών».
